การสรรเสริญอย่างใหญ่หลวงของรัสคินเน้นความสามารถในการใช้สีที่เพิ่มมากขึ้นของมิเลที่รัสคินเปรียบเทียบกับการใช้สีของทิเชียน แต่นักวิจารณ์ผู้อื่นไม่ประทับใจเท่ารัสคิน ผู้ที่ต่อต้านศิลปะกลุ่มนิยมแบบก่อนราฟาเอลกล่าวว่า “เสื้อโค้ต, หมวก, กางเกง” ดูจะมีชีวิตจิตใจกว่าคนในภาพ[4] เพื่อนร่วมกลุ่มนิยมแบบก่อนราฟาเอลบางคนของมิเลก็ไม่ชอบภาพเขียนนี้[5]